Na zeker drie en half jaar ontmoet ik ineens weer Jacko en Marc. Vooral met Marc uitgebreid bijgekletst. Intussen is er van alles gebeurd, maar ook weer niets veranderd eigenlijk.

Over verborgen geheimen en mysteries rond De Nachtwacht van Rembrandt van Rijn.

Matthijs van Nieuwkerk noemt de film SEXtet in plaats van sexTET. Jan Mulder speelt in deze film een man die in bed zijn beste tijd reeds heeft gehad. Het standje De Verschrikkelijke Zaag klinkt opwindender dan het in de praktijk oogt. Verder wordt er openhartig gesproken over de tijd dat Jan Mulder aanrommelde met Catherine Deneuve, maar afknapte op haar knieën. En Jan Decleir kletst vrolijk mee over hoe hij door Jeanne Moreau destijds werd geadoreerd.

Thomas Acda legt Matthijs van Nieuwkerk uit waarom hij ervoor koos de film Het Stenen Vlot (2000) te laten draaien tijden het onderdeel De Keuze Van...
Matthijs van Nieuwkerk heeft de film nog niet gezien en eigenlijk kan Thomas Acda niet uitstaan: heb je die geweldige film niet gezien? hoe kun je er dan een vraaggesprek over hebben?

Het Nederlands Film Festival 2007 begint voor mij met Kidsbios. In bioscoop Rembrandt zitten leerlingen van de basisschool te kijken naar Minoes terwijl wij in de foyer even staan te praten over hoe we het vraaggesprek dat gaat plaatsvinden na de voorstelling, enigszins in goede banen kunnen leiden. Ik doe zaal 2 en daar zit groep 3, 4 en 5: kinderen in de leeftijd van 7 t/m 9 jaar die na 2 uur stilzitten eigenlijk alleen nog maar willen rennen en gillen. En de juffen en meesters zijn een dagje uit (vinden zij) en voelen zich niet bepaald geroepen mee te helpen de rust in de zaal te bewaren of de kids te begeleiden bij het stellen van redelijke vragen.
Sabine Veenendaal (uitvoerend producent) en Vincent de Pater (production design) zijn de gasten voor zaal 2 en geven geduldig en in goed te begrijpen taal antwoord op de vragen. Kidsbios is een leuk concept, maar voor mij voor het laatst dit jaar. Behalve het rennen en gillen is vooral de lakse houding van onderwijzers en onderwijzeressen daar debet aan.

Verjaardagscadeau van broer... The Police. Wanneer ze voor het laatst in Nederland optraden kon ik niet vinden, maar dat zal zeker niet na 1984 zijn geweest. Op zijn laatst een jaar of 23 geleden dus. Sting was prima bij stem, Stewart Copeland had niet aan snelheid of strakheid ingeboet en ook Andy Summers leek geen enkele moeite te hebben met het reproduceren van het uitgebreide - in enkele gevallen voor mij zelfs onbekende - repertoire. Favoriete songs van deze avond: De do do do, de da da da en King of Pain.
Einde van The Police en een nieuw begin voor het bandje in het voorprogramma: Fiction Plane (anagram van infant police), met als zanger en bassist: Joe Sumner (de zoon van Gordon Sumner / Sting).

In 1976 werd door vijf studenten van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag de Chileense groep Amankay opgericht. Behalve mooie muziek maken - met o.a. charango, blokfluit, panfluit en divers slagwerk - hadden ze tot doel de manifestaties tegen de toenmalige dictatuur van generaal Pinochet te ondersteunen. In 1981 ging de groep uit elkaar, maar vandaag is daar de reunie in het Tropentheater te Amsterdam en pa, ma en broer zijn er ook bij. Komende dinsdag is het 34 jaar geleden dat de militaire staatsgreep wordt herdacht waarbij de gekozen Chileense president Allende werd afgezet (11 september 1973).