Het is 19.15 uur en over een kwartier zullen de eerste mensen lokaal 003 van het UCK aan het Domplein binnen komen wandelen om te gaan kijken naar de preview van onze nieuwe documentaire ALLEEN DEZE WEEK HEBBEN WIJ HOMO’S IN HUIS. Het touwtje van de luxaflex is te kort waardoor de onderkant scheef blijft hangen. Dat ziet er slonzig uit en moet dus even verholpen worden. De beamer staat en projecteert al iets, dat scheelt. De audio moet nog, maar na een eerdere vertoning begin april, weet ik hoe ik het niet moet doen.
’s Ochtends heb ik nog sfeerbeelden gefilmd op het Adelbert College. ’s Middags hebben we opnieuw de voice-over opgenomen.
Na de vertoning gaat het niet over de lengte van de film of over te lang of te kort of te saai. Nee, deze keer gaat het gesprek vooral over de inhoud van de film: geven scholen aandacht aan seksuele diversiteit? Is het te veel of te weinig? En welk effect heeft het zoal? Iedereen heeft er een mening over en dat is precies het doel van de film: een discussie op gang brengen.


Er zijn van die momenten dat je denkt: waarom doen we dit eigenlijk allemaal...?

Het moet zijn: Reinouts nieuwe leven / Martijns leven na de scheiding. Het gebruik van een apostrof is hier onjuist. Maar goed, we hebben het hier dan ook wel over de bladen Privé en Weekend. Dat mensen die bladen kopen heb ik nooit begrepen. Je weet dat het overgrote deel onzin is en toch geef je er geld aan uit. Mensen willen graag voor de gek gehouden worden.

Het dak kan eraf. Maar wordt het daardoor een buitenbad?